Frankfurt Mainpower

o 5.00 rano cucilam sie 3 kawami w Mcdonaldzie przy peronie 22 i kolejno zaczelam spacer przez caly Frankfurt dopiero jak sie nieco rozjasnilo.
Wichtelbachsalee - droge znam na pamiec
Od moich drogich przyjaciol dostalam rower, mp3, rekaiwczki, lampke i mape aby przemiesczac sie do wszystkich zaplanowaych miejsc szybko i sprawnie (i tanio). Dzien byl brzydki, padalo i wialo.
Zjezdzilam z mapa, wsluchujac sie w death metal od Anji, prawie wszystkie zaplanowane punkty i pozostawialam tam Cv z portfolio. Po tym dniu dwa konkretne kontakty sie nawiazaly.

Na tym etapie podrozy (etap 1/10), z powodow zewnetrznych stanelam przed wyborem zrezygnowania z tropikow albo wylotem samotnie. Zadne rozmowy o zmianach nazwiska na bilecie nic nie wskoraly. Albo Pani Sobel leci z Pania Grzescia do Kolombo we wtorek 24.11 albo nie. kropka

Rezultatem wszelkich dylematow byla samotna pani Sobel z 10kg plecakiem we wtorek na lotnisku we Frankfurcie o 20.00. Stresu sie najadlam przed samym momentem otrzymania karty pokladowej - juz przy check in dowiedzialam sie ze jest overbook 5 pasazerow. O 23.00 przed wydaniem karty, Pani kontroler mi oznajmila ze jest 10 innych pasazerow standby, a moj standby ma najnizszy priorytet - a wogole to samolot ma problemy z ciezarem i prawdopodobnie zaden pasazer standby nie poleci.
W miedzyczasie okazalo sie ze pewnej rosyjskiej rodziny nie wpuszczona na poklad ze wzgledu na konczaca sie waznosc paszportu za miesiac. Pilnie obmyslalam strategie powrotu z tarcza, a tu nagle wreczono mi moja karte pokladowa - uff!! to lece!

Komentarze (0)